ایمپلنت دندان چند مرحله دارد؟

کاربرد اولیه ایمپلنت دندان، جایگزینی برای دندان های طبیعی است که طی مراحلی طولانی مدت انجام می شود. مراحل ایمپلنت دندان به این صورت است که باید ابتدا پایه دندان به عنوان ریشه بجای دندان از دست رفته کاشته شود، سپس اباتمنت و تاج دندان بر روی پایه نصب می شود. از این روش غیر از جایگزینی برای دندان های از دست رفته، می توان به عنوان تکیه گاه در روند درمان های دیگر نیز  بهره برد. همچنین برای افرادی که به هردلیل اعم از سوانح، بیماری های لثه، عفونت دندان ها و … کل دندان های خود را از دست داده اند و به دنبال روش جایگزین طبیعی برای دندان ها می باشند، این روش پاسخگو می باشد. در این مقاله می خواهیم به تفصیل مراحل مختلف کاشت ایمپلنت دندان و همچنین نکات مهم در این حوزه  را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

ایمپلنت دندان برای چه افرادی مناسب نمی باشد

قبل از اینکه مراحل ایمپلنت دندان را توضیح دهیم، می خواهیم طبقه بندی لازم را انجام داده و افرادی که برای این نوع درمان مناسب نمی باشند را شناسایی کنیم. این افراد عبارتند از:

• افرادی که بیماری های خص داشته و تحت درمان هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی و … قرار داشته یا قرار دارند، به احتمال زیاد در صورت انجام ایمپلنت دندان، این درمان با شکست مواجه خواهد شد.
• افراد سیگاری و مصرف کننده دخانیات نیز باید در این لیست قرار گیرند. علت این امر عدم رعایت بهداشت دهان و دندان در این افراد بوده و نیز مشکلاتی مانند عفونت لثه و یا دندان در آن ها شدید تر خواهد بود.
• افرادی که بیماری هایی مانند پوکی استخوان یا دیابت کنترل نشده دارند، این افراد نیز به دلیل نبود و یا عدم استحکام کافی استخوان در روند درمان با مشکل مواجه می شوند.
• افرادی که از داروهایی که در آن ها از مشتقات بیس فسفونات استفاده شده، برای این نوع درمان مناسب نمی باشند.

آشنایی با مراحل کاشت ایمپلنت ندان

حال که افراد را دسته بندی نمودیم، می خواهیم بدانیم مراحل ایمپلنت دندان به چه شکلی می باشد. این مراحل عبارتند از:

• انتخاب دندانپزشک

یکی از مهم ترین تصمیماتی که باید بگیرید، انتخاب دندانپزشک متبحر و متخصص در این حوزه می باشد. مهارت دندانپزشک یا ایمپلنتیست نقش بسیار مهمی در موفقیت یا شکست این روش داشته و همچنین عوارض پس از درمان را به صورت چشمگیری کاهش خواهد داد. باید دقت شود دندانپزشک غیر از اینکه به روند کاشت ایمپلنت دندان تسلط کافی و وافی را داشته باشد، به درمان های جانبی مانند پیوند استخوان و لیفت سینوس نیز کاملا آشنایی و مسلط باشد. این درمان ها ممکن است برای بسیاری از افراد نیاز باشد.

• بررسی وضعیت کلی دندان ها

در اولین جلسه معاینه، دندانپزشک وضعیت کلی دندان ها از لحاظ وضعیت سلامت لثه از لحاظ عدم ابتلا به بیماری های لثه و یا عفونت، وضعیت تراکم استخوانی فک برای کاشت پایه و نیز وضعیت قرار گرفتن حفره های سینوسی در صورتی که کاشت در فک بالا انجام شود را بررسی می نماید. در صورتی که نیاز به درمان خاصی باشد، باید قبل از کاشت پایه این درمان ها انجام شود. در این جلسه کلیه اطلاعات پزشکی و پرونده خود را در اختیار دندانپزشک قرار دهید. این درمان تحت بیهوشی کامل انجام خواهد گرفتف پس سلامتی کلی بدن نیز باید تایید شود. بیماری های که داشته اید یا در حال حاضر درگیر هستید، داروهایی که مصرف می کنید و نیز حساسیت های دارویی را باید به اطلاع دندانپزشک برسانید. زیرا در روند درمان نقش بسیار مهم و تاثیر گذاری خواهد داشت.

• کاشت پایه

بعد از اینکه فرد از هر لحاظ برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب ارزیابی شود، نوبت به انجام مراحل درمانی است. اولین مرحله مربوط به کاشت پایه یا فیکسچر می باشد. پایه از جنس تیتانیوم انتخاب می شود تا بتواند به سرعت با استخوان فک جوش خورده و بتوان درمان را ادامه داد. پایه نقش ریشه را در دندان طبیعی دارد و در روند درمان بسیار اهمیت دارد. کاشت مناسب و دقیق پایه در استخوان فک، موفقیت این درمان را تضمین خواهد کرد. این مرحله تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. برای شروع باید لثه کمی برش داده شود تا بستر مناسب برای کاشت پایه فراهم شود. استخوان فک با توجه به ارتفاع و پهنای مورد نیاز به وسیله ابزار مخصوص دندانپزشک سوراخ می شود. سپس پایه در داخل استخوان فک قرار داده شده و به وسیله پیچ مخصوص در محل خود ثابت می شود. سپس لثه بخیه زده می شود.

• نصب اباتمنت

مرحله دوم نصب اباتمنت است. در بین این دو مرحله باید فاصله بین 5 تا 7 ماه رعایت شود. 5 ماه زمان لازم است تا پایه با استخوان فک پایین جوش بخورد و 7 ماه زمان برای فک بالا با توجه به نرم بودن بافت لثه در این ناحیه داده می شود. در این فاصله مراقبت های بسیار زیادی از محیط دندان و دهان انجام شود. زیرا روی دندان باز است و احتمال هر گونه عفونت و سایر آسیب ها به بافت لثه وجود دارد. اباتمنت نیز از جنس تیتانیوم ساخته می شود تا به علت سازگاری با بدن سریع تر روند درمان تکمیل شود. اباتمنت نقش واسط و حلقه متصل کننده بین پایه و تاج دندان را ایفا می کند. وجود اباتمنت برای حمایت از تاج دندان و جلوگیری از افتادن و یا شکستن آن و نیز پر کردن فاصله بین پایه و تاج دندان لازم و ضروری است.

• نصب تاج دندان

مرحله نهایی این روش مربوط به نصب تاج دندان است. تاج دندان بیرونی ترین قسمت دندان ایمپلنت شده است. با نصب تاج دندان مراحل ایمپلنت دندان به اتمام خواهد رسید. برای این دو مرحله نیازی به بیهوشی عمومی نمی باشد و می توان محل را بی حس نمود تا فرد دردی را حس نکند. تاج دندان از جنس سرامیک و … ساخته می شود تا به قدر کافی مقاومت و استحکام لازم را در برابر هر گونه فشار و آسیب احتمالی داشته باشد. هر چند مراقبت های بیشتری نیز باید از دندان ایمپلنت شده نسبت به دندان طبیعی انجام شود.

درمان های جانبی

همانطور که اشاره کردیم در روند ایمپلنت دندان ممکن است با مشکلاتی مانند عدم تراکم مناسب استخوان فک و یا محل نامناسب حفره های سینوسی در فک بالا مواجه شویم. در مورد فک پایین وجود دو عصب بزرگ و حیاتی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. برای اینکه استخوان فک را مناسب برای کاشت پایه و نصب ایمپلنت دندان نماییم، نیاز است از درمان های جانبی مانند پیوند استخوان و یا تزریق پودر استخوان بهره بگیریم. در مورد لیفت سینوس هم وضعیت به همین صورت است. برای لیفت سینوس نیز روش هایی وجود دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد.

• پیوند استخوان

در اولین مرحله دندانپزشک بررسی خواهد کرد که آیا استخوان فک مقاومت و تراکم کافی برای نگهداشتن پایه را دارد یا خیر؟ در صورت عدم وجود تراکم استخوانی نیاز است از روش هایی مانند تزریق پودر استخوان یا پیوند استخوان استفاده شود. روند درمان به این شکل است که استخوان مورد نیاز را می توان از بدن خود فرد (اتوگرافت)، از بدن افراد دیگر (آلوگرافت)، استخوان حیواناتی مانند گاو که شباهت بیشتری به انسان دارد (زنوگرافت) و در نهایت از مواد سنتزی و شیمیایی ( آلوپلاست) تهیه نمود. این استخوان تحت بیهوشی عمومی به استخوان فک بیمار اضافه می شود تا هم تراکم و هم ارتفاع آن اصلاح و به حد نیاز برسد. بعد از پیوند استخوان باید مراقبت هایی مانند عدم دستکاری و شستن بیش از حد محل زخم، استفاده از لیوان برای نوشیدن مایعات بجای نی، جلوگیری از خونریزی محل زخم و … انجام شود.

• لیفت سینوس

یکی دیگر از درمان های جانبی برای افزایش میزان موفقیت کاشت ایمپلنت دندان، لیفت سینوس می باشد. سینوس ها حفره های تنفسی در استخوان فک بالا می باشند. این حفره ها عموما در بالای دندان های آسیای بزرگ قرار گرفته اند و حتی در مواردی ریشه این دندان ها در سینوس ها قرار دارند. بنابراین برای درمان نیاز به دقت و تبحر زیادی می باشد.  برای لیفت سینوس لازم است کف سینوس های فک بالا برای رسیدن به ارتفاع مناسب استخوان برای کاشت پایه ایمپلنت دندان به سمت بالا کشیده شوند. لیفت سینوس به دو روش بسته و باز انجام می شود که انجام هر یک از این روش ها بستگی به نظر دندانپزشک و میزان از دست رفتن استخوان دارد. برای اینکه بیشتر با روند درمان آشنا شوید، در این قسمت به آن ها اشاره می کنیم:

لیفت سینوس بسته

در این روش نیازی به برش لثه نبوده و از همان سوراخی که برای کاشت پایه ایمپلنت دندان ایجاد شده است، می توان لیفت سینوس را انجام داد. این روش بسیار سریع تر انجام شده و عوارضی مانند درد و تورم در آن کمتر است. این نوع درمان در صورتی انجام می شود که حداکثر 3 میلی متر استخوان از میزان استخوان مورد نیاز کمتر باشد.

لیفت سینوس باز

این روش بر خلاف لیفت سینوس بسته نیاز به جراحی لثه و باز کردن و کنار زدن آن دارد. این کار برای دسترسی به استخوان فک بالا و رسیدن به حفره های سینوسی لازم است. برای انجام این دو روش نیاز به بی حسی موضعی می باشد. این درمان نیز برای زمانی مناسب است که حداقل 5 میلی متر استخوان عمودی و با عرض مورد نیاز بین کف سینوس و لبه استخوان باقی مانده باشد.

مراحل کاشت ایمپلنت دندان

برای اینکه بدانیم کدام مرحله از ایمپلنت درد دارد، در این قسمت به بررسی مراحل کاشت دندان می پردازیم. این مراحل شامل:

آمادگی برای کاشت ایمپلنت دندان

بعد از اینکه دندانپزشک متخصص و حرفه ای در کاشت ایمپلنت دندان را انتخاب نمودیم، در جلسه مشاوره و معاینه بایستی پارامترهایی مورد بررسی قرار گیرند. از جمله این پارامترها، سلامت عمومی بدن بیمار است. این جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می گیرد، بنابراین فرد باید آمادگی لازم را برای این جراحی داشته باشد. در این جلسه بهتر است پرونده پزشکی بیمار شامل بیماری ها، داروهایی که مصرف می شود، داروهایی که حساسیت و آلرژی دارد و … مورد بررسی قرار گیرد. دندانپزشک آزمایشاتی را برای بررسی وضعیت عمومی بدن بیمار تجویز می کند که باید تا روز جراحی انجام شود. سپس دندانپزشک وضعیت لثه و تراکم استخوان فک را مورد ارزیابی قرار می دهد. لثه بیمار نباید دچار عفونت و سایر بیماری های لثه باشد. تراکم استخوان فک نیز برای قرار دادن پایه نیاز است بررسی شود. در صورتی که این مشکلات وجود داشته باشد، روند درمان تغییر می کند.

کاشت پایه یا فیکسچر

یکی از مراحل مهمی که امکان وجود درد در آن است، این مرحله می باشد. در این مرحله باید پایه یا فیکسچر در داخل لثه کار گذاشته شود. این مرحله تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. زیرا باید قسمتی از لثه برش داده شده تا به استخوان فک دسترسی پیدا شود. در صورتی که دندانپزشک تراکم استخوانی را برای قرار دادن پایه مناسب بداند، این مرحله شروع می شود. بعد از این که لثه برش داده شد، استخوان فک سوراخ می شود تا پایه در داخل آن پیچ شود. عمق این سوراخ بستگی به ارتفاع پایه و پیچی دارد که قرار است در داخل آن قرار گیرد. بعد از این که استخوان فک سوراخ شد، پایه در داخل آن قرار گرفته و پیچ می شود. بافت برش خورده لثه بخیه زده می شود. سپس زمان داده می شود تا لثه اطراف پایه را گرفته و استخوان فک با پایه جوش بخورد.

نصب اباتمنت

این مرحله بعد از کاشت پایه و جوش خوردن استخوان فک با فیکسچر انجام می شود. فاصله زمانی بین این دو مرحله بین 5 تا 7 ماه است. 5 ماه برای دندان های فک پایین و 7 ماه برای دندان های فک بالا مدنظر قرار می گیرد. علت این امر بافت نرم در استخوان فک بالا و وجود سینوس ها در این قسمت است. بعد از این مرحله و تایید دندانپزشک برای نصب اباتمنت، مرحله بعدی شروع می شود.  در این مرحله اباتمنت که نقش حمایت کننده از تاج دندان را دارد، بر روی پایه قرار می گیرد. این مرحله نیازی به بیهوشی و بی حسی موضعی ندارد. در این مرحله بیمار دردی را حس نمی کند. زیرا اباتمنت که از جنس تیتانیوم است بر وی پایه نصب می شود.

نصب تاج دندان

مرحله نهایی ایمپلنت دندان، نصب تاج دندان بر روی اباتمنت است. این مرحله نیز دردی را به بیمار تحمیل نمی کند. تاج دندان که از جنس ماده ای سخت و مقاوم است، بر روی اباتمنت نصب می شود. تاج دندان قسمت خارجی دندان است و بیرونی ترین قسمتی است که دیده می شود. بین این دو مرحله نیازی به فاصله زمانی نمی باشد و می تواند پشت سر هم انجام شود.

درمان های جانبی

همانطور که گفتیم در صورتی که استخوان فک تراکم کافی و مناسب را نداشته باشد، نیاز است که به تراکم آن افزوده شود. در مواردی نیز در فک بالا، وجود حفره های سینوسی می تواند روند درمان را مختل نماید. برای اینکه شرایط لازم برای کاشت پایه ایمپلنت دندان فراهم شود، باید این دو درمان انجام گیرد:

پیوند استخوان

زمانی که استخوان فک تراکم کافی را ندارد، باید از روش هایی مانند پیوند استخوان و یا تزریق پودر استخوان برای افزایش تراکم استفاده شود. پیوند استخوان به این صورت انجام می شود که استخوانی از بیمار که مقاومت لازم را دارد، خارج و در فک بیمار پیوند می خورد. ممکن است این استخوان از بدن فرد اهدا کننده و یا استخوان حیوانات و یا از موادشیمیایی که این ترکیب را دارند، به فک بیمار پیوند بخورد. این مرحله نیز نیاز به جراحی و بیهوش کامل دارد. بنابراین ممکن است درد در این مرحله تجربه شود. هر چند در طول درمان دردی را بیمار حس نخواهد کرد. البته مراقبت های بعد از درمان نیز نقش زیادی در کاهش عوارضی مانند درد دارد. انتخاب دندانپزشک مجرب و حرفه ای در درمان های جانبی نیز نقش اساسی در کاهش عوارض درمان دارد.

لیفت سینوس

در مورد فک بالا نیز وجود حفره های سینوسی، مانع کاشت پایه ایمپلنت دندان می شود. برای رفع این مشکل، از لیفت سینوس استفاده می شود. در این روش جراح برشی در بالای دندان ها ایجاد کرده تا به استخوان فک دسترسی پیدا کند. محل برش را با استفاده از غشای مصنوعی که ممبرین نام دارد ، از طریق پیوند استخوان پر کرده  و محل  برش را  بخیه می زنند. جراحی های لیفت سینوس در دو  نوع جراحی سینوس بسته و سینوس باز انجام می گیرد. در صورتی که برای کاشت ایمپلنت دندان مجبور به انجام جراحی سینوس لیفت شدید، کاشت دندان را به 4 تا 9 ماه بعد واگذار می شود. چون برای این جراحی و ترمیم محل نیاز به این فاصله زمانی خواهد بود. این زمان متغیر بوده و  بستگی به شرایط کلی و سلامتی بیمار دارد. این مرحله از درمان نیز ممکن است با درد همراه باشد که با مصرف مسکن ها می توان آن را کنترل نمود.

علت درد بعد از ایمپلنت دندان

تا اینجا توضیح دادیم که کدام مرحله از ایمپلنت درد دارد؟ مرحله نصب پایه یکی از مراحلی است که بیمار بعد از اتمام بیهوشی ، نیاز به مصرف مسکن خواهد داشت. چون این مرحله به صورت جراحی انجام می شود، احتمال بروز عوارضی مانند درد و ناراحتی در آن زیاد است. همچنین درمان های جانبی نیز مانند لیفت سینوس و پیوند استخوان جزو مراحلی است که احتمال بروز درد در آن بیشتر است. البته این موارد با مصرف مسکن ها و یا استفاده از کمپرس یخ قابل کنترل می باشند. در برخی موارد بیمار درد را بعد از کاشت ایمپلنت دندان تجربه می کند. در این قسمت می خواهیم این موراد را بررسی نماییم. زیرا در صورتی که مراحل کاشت دندان به صورت صحیح و مناسب انجام نشود، احتمال بروز درد بعد از ایمپلنت دندان وجود خواهد داشت. این موارد عبارتند از:

عفونت

از دلایل مهم احساس درد بعد از کاشت ایمپلنت دندان، وجود عفونت در لثه است. این مورد را می توان با رعایت موارد بهداشتی مانند استفاده مرتب از مسواک، نخ دندان و دهانشویه مخصوص ایمپلنت دندان پیشگیری نمود. علایم عفونت لثه عبارتند از بوی بد دهان، آبسه در محل جراحی، احساس درد در ناحیه مورد نظر و … که در صورت مشاهده این علایم، سریعا به دندانپزشک مراجعه نمایید.

عدم جایگذاری درست پایه ایمپلنت در داخل استخوان فک

عدم تخصص و مهارت دندانپزشک در نصب صحیح پایه، عامل بروز درد بعد از کاشت ایمپلنت دندان است. در این صورت پایه لق می زند و شل می شود. در زمان مصرف مواد غذایی فرد احسسا درد شدید در ناحیه جراحی را خواهد داشت. در این صورت باید به دندانپزشک مراجعه نمایید تا با برداشتن تاج دندان، پیچ تمیز و به صورت مناسب در محل خود قرار گیرد.

شل شدن پایه ایمپلنت دندان

در صورتی که استخوان فک تراکم کافی را نداشته باشد، احتمال جوش خوردن پایه ایمپلنت دندان بسیار ضعیف است. در این صورت پایه ایمپلنت دندان شل شده و درد زیادی را برای بیمار به همراه خواهد داشت. برای رفع این مشکل، ایمپلنت دندان از محل خود خارج، پیوند استخوان انجام می شود و مجددا ایمپلنت دندان نصب می شود.

احتمال آسیب به رشته های عصبی دندان

احتمال آسیب به رشته های عصبی در حین کاشت ایمپلنت دندان به ندرت اتفاق می افتد. ولی در مواردی ممکن است دندانپزشک در تشخیص صحیح محل رشته عصبی در استخوان فک دچار اشتباه شده و این مشکل پیش آمده باشد. در این صورت بیمار علایمی مانند خارش، بی حسی در ناحیه لب پایینی و یا یک قسمت از زبان و درد زیاد را تجربه نماید. سریعا با دندانپزشک تماس گرفته و مشکل را برطرف نمایید.

مراحل ایمپلنت دندان

همانطور که گفته شد سه مرحله مجزا برای ایمپلنت دندان در نظر گرفته می شود. البته در اولین جلسه معاینه و مشاوره، ایمپلنتیست با بررسی پارامترهای مختلف به بیمار در خصوص مراحل مختلف و فاصله بین آن ها توضیحات لازم را خواهد داد. دراین جلسه پزشک وضعیت سلامت عمومی، وضعیت لثه از لحاظ بیماری های عفونی، وضعیت استخوان های فک از لحاظ تراکم و ارتفاع را ارزیابی می نماید. در صورتی که نیاز باشد که از روش هایی مانند افزودن تراکم استخوان از طریق پیوند استخوان و نیز افزودن ارتفاع استخوان برای قرار دادن پایه و یا برطرف نمودن عفونت های لثه ای استفاده می نماید تا بستر لازم برای کاشت ایمپلنت دندان آماده شود. در صورتی که این مشکلات برطرف شده باشد یا نیازی به استفاده از درمان های جانبی نباشد، می توان در دو جلسه درمانی البته با فاصله چند ماه، ایمپلنت دندان را انجام داد.

مرحله اول

مرحله اول مربوط به نصب پایه یا فیکسچر در داخل استخوان فک می باشد. در این مرحله پایه را که از جنس تیتانیوم است و استحکام زیادی دارد در داخل استخوان فک جایگذاری می نمایند. برای این کار نیاز است ابتدا لثه برش زده شود و سپس استخوان فک به وسیله ابزار مخصوص دندانپزشکی سوراخ شده و فضا برای قرار دادن پایه ایجاد شود. در این مرحله می توان بیمار را بیهوش کرد یا بی حسی موضعی را انجام داد. بعد از قرار دادن پایه و پیچ شدن آن، نیاز است بپکه 3 تا 5 ماه صبر کنید تا پایه ایمپلنت دندان و استخوان فک به هم جوش بخورند. معمولا برای فک پایین که تراکم بالاتری دار، نیاز به زمان کمتری داریم. زیرا تراکم بالای استخوان باعث می شود که سریع تر پایه و استخوان بهم جوش بخورند و با هم آمیخته شوند.

در استخوان فک بالا به علت بافت این قسمت نرم تر است ، زمان بیشتری برای جوش خوردن پایه و استخوان نیاز داریم . باید در این مدت مراقبت های بعد از جراحی کاشت دندان به درستی انجام شود. کمترین بی توجهی و عدم رعایت موارد مربوط می تواند باعث عوارضی گردد که مدت زمان درمان را بالاتر ببرد. عوارضی مانند عفونت که بر اثر مواردی مانند عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، استعمال دخانیات و … بروز نموده و درمان را با مشکل روبرو می کند. لازم است در صورت مشاهده عوارضی مانند درد، تورم زیاد که با مصرف دارو از بین نمی رود، پزشک معالج را در جریان قرار دهید. احتمال دارد پایه ایمپلنت دندان به درستی و به صورت ثابت در محل خود قرار نگرفته باشد. جراح با بررسی مشکل، راه حل درمانی لازم را ارائه خواهد داد.

مرحله دوم

در این مرحله که پس از گذشت زمان لازم و جوش خوردن پایه ایمپلنت دندان و استخوان فک انجام می شود، ابانمنت روی پایه قرار می گیرد. ابانمنت نیز از جنس تیتانیوم بوده و به راحتی با سلول های بدن سازگار می شود. این مرحله واسطه بین مرحله اول که پایه و مرحله سوم که نصب تاج دندان است قرار می گیرد. برای انجام این کار نیز لازم است لثه را که دور پایه را احاطه کرده است برش داده می شود و ابانمنت روی پایه قرار می گیرد. قرار دادن ابانمنت برای اینکه تاج دندان را نصب کنیم، لازم و ضروری است. زیرا نقش حامی را برای تاج دندان و روکش آن خواهد داشت.

مرحله سوم

نصب تاج دندان آخرین مرحله است که همزمان با قرار دادن ابانمنت انجام می شود. در این مرحله تاج دندان که از جنس بسیار مقاوم در برابر شکستگی و ترک خوردگی است، بر روی ابانمنت سوار می شود. بعد از قرار دادن تاج دندان، مراقبت های لازم برای جلوگیری از آسیب به تاج دندان باید انجام شود. رعایت بهداشت دهان و دندان از طریق مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و دهانشویه مخصوص ایمپلنت دندان بهترین روش مراقبت است. باید از خوردن اجسام بسیار سخت و استفاده ابزاری از دندان خودداری شود.

درمان های اضافی

همانطور که گفته شد در مواقعی که استخوان فک تراکم کافی را ندارد، نیاز است این قسمت را متراکم تر نماییم تا پایه به صورت کامل در داخل استخوان قرار گیرد. ناپایداری پایه دندان منجر به شکست ایمپلنت دندان می شود. می توان از طریق پیوند استخوان این مشکل را برطرف نمود. برای نتیجه این پیوند نیز نیاز است 4 تا 6 ماه صبر کرد تا استخوان لازم برای قرار دادن پایه تامین شود. این زمان بسته به مقداری است که استخوان تحلیل رفته است. اگر این تحلیل کمتر از 3 میلی متر باشد، در همان جلسه نیز می توان ایمپلنت دندان را کاشت و نیازی به صرف زمان اضافی نیست. ولی اگر بیشتر از 5 میلی متر باشد، این مدت زمان را باید در نظر گرفت. بعد از اینکه این مدت سپری شد، برای معاینه نیاز است به جراح مراجعه شود تا نتیجه پیوند را مشخص نماید.