ارتودنسی یا ارتودانتیکس یکی از تخصص های رشته دندانپزشکی است که به پیشگیری ، تشخیص و اصلاح یا درمان ناهنجاری های دندانی و فکی می پردازد.
به عبارت خیلی خیلی ساده تر ، در رشته ارتودنسی برای صاف و منظم کردن دندانهای افراد و تراز کردن فک آنها ، تلاش میشود تا در نهایت طرح لبخند افراد را به شکلی ایده آل و زیباتر از آنچه که هست فراهم شود.
بهترین سن برای ارتودنسی چه زمانی است؟
بسیاری از افراد که برای اصلاح طرح لبخند به دندانپزشکی مراجعه میکنند ؛ درخواست ارتودنسی را دارند.
باید گفت هر سنی مناسب این درمان نبوده و سنین نوجوانی بهترین زمان برای ارتودنسی میباشد.
در این سنین ، بدن در حال آخرین رشد خود است و ارتودنسی به خوبی در مدت زمان کمتری جواب میدهد .
اما در سنین بزرگسالی به دلیل متوقف شدن رشد و حرکت دندانها ارتودنسی در مدت زمان بیشتری باید انجام شود.
در برخی از افراد این زمان به 4 سال نیز رسیده است !
به طور کلی باید گفت انجام ارتودنسی در هر سنی بستگی به شکل و وضعیت دندانها دارد.
انواع ارتودنسی :
- ارتودنسی ثابت :
یکی از انواع ارتودنسی ارتودنسی ثابت است.
ارتودنسی ثابت معمول ترین ارتودنسی دندان است .
در این روش براکت ها با چسب مخصوص روی دندانها قرار میگیرند ؛ نحوه قرار گرفتن براکت ها به شکل دندانها بستگی دارد.
سپس دندانپزشک سیم ها را به نحوی روی براکت ها قرار میدهد که دندان در راستای خود حرکت کند.
جنس براکت ها به طور معمول فلزی هستند اما اخیرا نوع جدیدی از براکت ها وارد بازار شده است که جنس آنها سرامیکی و به صورت نیمه شفاف است.
- ارتودنسی لینگوال :
نوع دیگر ارتودنسی است که اغلب در بزرگسالان استفاده میشود ، ساختار این نوع ارتودنسی مانند ارتودنسی ثابت است.
براکت ها و سیم نیز در ارتودنسی لینگول وجود دارد.
با این تفاوت که براکت ها بجای آنکه روی دندان نصب شوند ، پشت دندان قرار میگیرند.
به همین دلیل در دهان معلوم نیستند. این ارتودنسی به دلیل نامرِئی بودن طرفداران زیادی دارد.
- ارتودنسی متحرک :
ارتودنسی متحرک معمولا قبل یا بعد از ارتودنسی ثابت مورد استفاده قرار میگیرد.
اما در بسیاری از مواقع مشکلات کم دندانها از ارتودنسی متحرک استفاده کرد.
همچنین از ارتودنسی متحرک بیشتر در کودکان استفاده کرد و همچنین ارتودنسی متحرک برای کودکان کابردی تر است.
- ارتودنسی متحرک نامرئی :
نوعی دیگری از پلاک ها ، پلاک های نامرئی هستند که کل سطح دندان را در برمیگیرند.
به طور کل فقط هنگام غذا خوردن و مسواک زدن از دهان خارج شود در غیر این صورت عملکرد خود را از دست میدهد.
در برخی از مواقع رفع فاصله ی بین دندانها با ارتودنسی امکان پذیر نبوده!!
این گروه از بیماران معمولا یک یا چند دندان از دست رفته دارند.
بنابر این متخصص ارتودنسی پس از تنظیم فواصل دندانی از ایمپلنت کردن دندان برای پرکردن فواصل و جایگزین کردن دندانها استفاده میشود.
ابتدا فواصل بین دندانها با ارتودنسی تنظیم میشود و سپس ایمپلنت کاشته میشود.