کاشت دندان به روش ایمپلنت بهترین راه برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته است. همان طور که می دانید در این روش ابتدا پیچ یا پایه ایمپلنت که فلزی از جنس تیتانیوم است را در استخوان فک قرار می دهند و بعد از آن که این پیچ با استخوان فک پیوند خورد، در مرحله دوم اقدام به قرار دادن روکش دندان بر روی پایه ایمپلنت خواهند کرد. عمل کاشت ایمپلنت عملی بسیار مطمئن و کم خطر است. اما آیا می توان این عمل را در دوران بارداری هم انجام داد؟ این سوالی است که در این مطلب به توضیح آن خواهیم پرداخت.
فهرست مطالب
ایمپلنت در بارداری
همان طور که گفتیم برای کاشت ایمپلنت باید ابتدا پایه ایمپلنت در استخوان فک پیوند بخورد . این مرحله حدودا سه ماه زمان لازم دارد و مهم ترین مرحله در عمل کاشت ایمپلنت محسوب می شود. اما در دوران بارداری گذراندن این دوره کمی مشکل تر از سایر دوران های زندگی خانم ها است. زیرا زمانی که یک خانم جنینی در رحم دارد، جنین تمام ذخیره کلسیم بدن مادر را به خود جذب می کند. برای پیوند استخوان فک به پایه ایمپلنت بدن مادر احتیاج به بازسازی و نیاز به کلسیم فراوان دارد. در این بین یا کلسیم کمی به جنین می رسد و یا این که پیوند بین استخوان فک و پایه ایمپلنت به درستی انجام نمی شود.
از طرفی برای شروع فرایند کاشت ایمپلنت نیاز دارید که از دهان و دندان هایتان عکس رادیولوژی تهیه کنید تا پزشک موقعیت دندانی و بافت لثه های شما را ارزیابی کند. در صورت باردار بودن خانم ها به خصوص در سه ماهه اول و سه ماهه سوم بارداری نباید در برابر اشعه ایکس قرار بگیرند.
مورد دیگر این است که برای انجام عمل کاشت ایمپلنت حتما از داروی بیهوشی و یا داروی بی حسی موضعی استفاده می شود و یا بعد از اتمام مراحل کاشت باید از دارو های مسکن و آنتی بیوتیک ها استفاده شود، که بهتر است از هر دوی آن ها در دوران بارداری اجتناب کنید. برخی خانم ها ممکن است نسبت به اعمال دندان پزشکی دچار استرس و اضطراب خاصی شوند. بنابراین بهتر است کاشت ایمپلنت دندان خود را به بعد از بارداری موکول کنند.
با توجه به همه عواملی که گفته شد در دوران بارداری بهتر است از کاشت ایمپلنت دندان خودداری کرده و با مشورت پزشک از درمان های موقت مثل روکش موقت دندان استفاده کنید تا دوران بارداری بی خطری را سپری کنید.
ایمپلنت در دوران شیر دهی
کاشت ایمپلنت دندان در دوران شیر دهی کم خطر تر و کم ریسک تر از دوران بارداری است. اما مهم است که به دندان پزشکتان اطلاع دهید که در دوران شیر دهی به نوزادتان قرار دارید. در این صورت دندان پزشک یا متخصص ایمپلنتولوژی برای بی حسی یا بیهوشی موقت و یا تجویز مسکن ها و آنتی بیوتیک ها جوانب احتیاط را رعایت کرده و از موادی استفاده می کند که قابل انتقال و تاثیر روی شیر مادر نباشند. البته می توانید راهکار هایی را هم در این دوره انجام دهید. مثلا این که ابتدا به نوزادتان شیر دهید و بلافاصله بعد از شیردهی از دارو هایتان استفاده کنید تا زمان شیر دهی بعدی نیمی از تاثیر دارو بر بدن و شیر از بین رفته باشد. یا از تکنیک دوشیدن شیر قبل از مصرف دارو ها استفاده کنید.
ایمپلنت قبل از بارداری
به طور کلی تمام پزشکان اعم از دندان پزشکان، پزشکان زنان و زایمان و غیره همگی توصیه می کنند که قبل از اقدام برای بارداری بهتر است از همه نظر خود را چکاپ کنید. مهم ترین چکاپ هم، چکاپ و معاینه دندان ها توسط دندان پزشک است. چنان چه این کار را قبل از بارداری انجام دهید، خیالتان راحت است که در صورت وجود مشکل در دندان هایتان می توانید اقدام به درمان آن ها کنید . همان طور که می دانید در طول دوران بارداری جنین برای رشد خود میزان زیادی از کلسیم بدن مادر را به خود جذب می کند. بنابراین با کاهش ذخیره کلسیم بدن مادر تمام مشکلات کوچک دندانی، بزرگ تر خواهند شد. ممکن است یک پوسیدگی کوچک دندانی در دوران بارداری به سرعت باعث تخریب دندان هایتان شود و درد زیادی به همراه داشته باشد. پس بهتر است علاج واقعه را قبل از وقوع کنید و برای کار هایتان برنامه ریزی داشته باشید. قبل از اقدام به بارداری سلامت بدنتان را از هر نظری بررسی کنید تا دوران بارداری راحت و بی دردسری را سپری کنید.
نکات مهم ایمپلنت در بارداری
عفونت لثه :
گاهی ممکن است بعد از انجام ایمپلنت دندان عفونت و التهاباتی در لثه به وجود آید که این عفونت ها برای مادران باردار می تواند مشکلاتی را به وجود آورد.
کمبود کلسیم :
همان طور که می دانید جنین برای این که رشد کافی را داشته باشد به کلسیم نیاز دارد که این کلسیم را از استخوان های مادر دریافت می کند.
استفاده از ایمپلنت در دوران بارداری از آن جهت با محدودیت رو به رو است .
برای جایگذاری پایه ایمپلنت لازم به انجام جراحی در استخوان فک می باشد.
بعد از جراحی برای این که استخوان ترمیم شود و سازگاری لازم با پایه ایمپلنت را به دست آورد، نیاز به کلسیم می باشد.
جذب این کلسیم توسط استخوان فک می تواند جنین را با مشکل کمبود کلسیم رو به رو کرده و مشکلاتی را برای رشد او به وجود آورد.
خطرات تابش اشعه ایکس :
گرفتن عکس ( او پی جی ) از جمله کارهای معمولی در صنعت دندانپزشکی می باشد.
فرد قبل از انجام ایمپلنت اقدامات گرفتن عکس را انجام می دهد.
پزشک برای این که بتواند اطلاعات جامعی در رابطه با استخوان فک، اندازه آن، دریافت موقعیت مناسب ایمپلنت انجام دهد.
لازم است قبل از اقدام به جایگذاری پایه ایمپلنت تصویر برداری هایی را از محل انجام ایمپلنت انجام دهد.
همان طور که می دانید این نوع تصویر برداری ها با استفاده از اشعه ایکس انجام می شود.
این اشعه می تواند بر روی سلامت جنین اثر منفی داشته باشد !
مخصوصا در سه ماهه اول بارداری می تواند خطرات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.
استرس :
همان طور که می دانید انجام فعالیت های مربوط در حوزه دندانپزشکی همواره با یک سری استرس ها همراه می باشد.
به خصوص در رابطه با افراد باردار این استرس می تواند در حد بیشتری باشد.
همین موضوع محدودیت هایی را برای ایمپلنت دندان در بارداری به وجود آورده است !
چرا که استرس یکی از خطرناک ترین مواردی است که می تواند سلامتی جنین را تهدید کند.
داروهای بی حسی :
برای این که پزشک معالج بتواند پایه ایمپلنت را در استخوان فک قرار دهد از دارو های بی حسی استفاده می کند.
همان طور که می دانید دارو های بی حسی عوارضی دارند که این عوارض می توانند مشکلاتی را برای جنین پدید آورد.
جراحی و استفاده از دارو های بیهوشی :
دلیل اخری که باعث می شود که ایمپلنت بعد از زایمان توصیه شود این است که کاشت ایمپلنت همراه با جراحی می باشد.
در دوران بارداری تمامی سیستم بدن مادر از حالت نرمال خارج می شود.
از دست دادن خون ممکن است تاثیر بدی بر مادر و در ادامه برای کودک داشته باشد.
از طرفی دیگر به دلیل استفاده از مواد بیهوشی در این عمل و تاثیرات منفی آن بر جنین خطرات کاشت ایمپلنت در دوران بارداری را تشدید می شود.
